دسته
پکیج
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 21811
تعداد نوشته ها : 13
تعداد نظرات : 0
Rss
طراح قالب
GraphistThem259
بیماری قلبی و عروقی
بیماری های قلبی و عروقی CVD شامل سکته قلبی، نارسایی قلبی، کاردیومیوپاتی و بیماری عروق محیطی است که در تمامی این بیماری ها بخشی از سلول های قلب از بین می روند و به این ترتیب توانایی قلب در پمپاژ خون با مشکل مواجه میشود. بیماری های (CVD) با وجود اینکه از قبیل بیماری های غیر واگیر هستند، نزدیک یک سوم مرگ و میر جهانی و ۱۰ درصد از بیماری های جهانی را در برگرفته است. درحالیکه شیوع CVD در بسیاری از کشورهای پیشرفته در حال کاهش است، این دسته بیماری در کشورهای در حال توسعه در ۱۰ سال آینده رو به فزون است.  از آنجایی که کشورهای پیشرفته بسیاری از هزینه کارامد خود را در جهت پیشگیری و کنترل این بیماری ها در نظر گرفته است، نرخ شیوع بیماری های CVD در آنها کمتر است اما متاسفانه در کشورهای در حال توسعه، به دلیل عدم وجود برنامه آموزشی کافی و هر نوع اقدامات پیشگیرانه، نرخ این بیماری بسیار بالاست بطوریکه در ایران، بیشترین مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی و عروقی است. شیوع بیماریهای قلبی عروقی به ویژه بیماری عروق کرونر در ایران  %۱۹٫۴ (در افراد ۳۵  تا ۷۹ ساله) می باشد. یعنی تقریبا از هر ۵ ایرانی ۳۵  تا ۷۹ ساله یک نفر مبتلا به نوعی بیماری عروق کرونر است. نارسایی احتقانی قلب  باعث ابتلای  سالانه ۵  میلیون نفر در ایالات متحده می شود که مرگ و میر ۵ ساله آن حدود %۵۰ است.

دلایل ابتلا:


شیوه زندگی: این گونه بنظر می رسد سیگار کشیدن حدود ۳۶%، چاقی حدود ۲۰% و عدم ورزش و تحرک ۷-۱۲% موارد را به خود اختصاص می دهند. علل کمتر شایع شامل استرس شغلی است که حدود ۳% را به خود اختصاص می دهد. شواهد نشان می دهد، کاهش چربی اشباع و یا افزایش چربی غیز اشباع نیز خطر حمله قلبی را تحت تاثیر قرار می دهد.

بیماریها: دیابت، فشارخون بالا، سطوح بالای کلسترول خون (سطوح غیر طبیعی لیپوپروتئین در خون)، تری گلیسرید بالا، چاقی، تعدادی از عفونت های حاد و مزمن، آنفلونزا و هلیکوباکتر پیلوری در میان دیگران به تصلب شرایین و سکته قلبی بیشترین ارتباط دارد. از عوامل دیگر می توان به جهش های ژنتیکی و وراثت نیز اشاره کرد.

تشخیص:

بعد از بررسی و معاینات صورت گرفته توسط پزشک، ممکن است موارد زیر توصیه شود.

 الکتروکاردیوم: فعالیت الکتریکی قلب توسط الکترودهایی که به پوست بیمار متصل می شود و بعد از ثبت، برخی از موارد غیر طبیعی در فعالیت الکتریکی قلب ، ممکن است نشان دهنده ی ایسکمی میوکارد باشد.
اکوکاردیوگرام. امواج صوتی به قلب فرستاده می شود و یک تصویر ویدیوئی از قلب گرفته می شود این روش به شناسایی مناطق آسیب دیده ی قلب که عمل پمپاژ خون را به خوبی انجام نمی دهند کمک می کند.
اسکن هسته ای. مقادیر بسیار کم مواد هسته ای به داخل خون تزریق می شود. در هنگام ورزش، ردیاب که در قلب و ریه ها جریان یافته است مانیتور می شود و در نتیجه امکان شناسایی مشکلات مربوط به جریان خون را فراهم می کند.
آنژیوگرافی عروق کرونر. ماده ی حاجب به داخل عروق خونی قلب تزریق  شده و سپس از آن دستگاه اشعه ایکس تعدادی عکس می گیرد ( آنژیوگرام ) که فرصت مشاهده ی دقیق داخل عروق خونی را فراهم می شود.
سی تی اسکن قلبی. این تست می تواند تعیین کند که آیا کلسیفیکاسیون عروق کرونر (که نشانه ی آترواسکلروز عروق کرونر است) وجود دارد یا خیر . همچنین با استفاده از سی تی اسکن شریان های قلب نیز قابل مشاهده هستند (سی تی آنژیوگرافی عروق کرونر).
تست ورزش. زمان راه رفتن بر روی تردمیل و یا دوچرخه ی ثابت، ریتم قلبی، فشارخون و تنفس کنترل می گردد. ورزش باعث می شود قلب سریع تر و محکم تر از حالت معمول خون را پمپ کند. از همین رو تست ورزش مشکلات قلبی را راحت تر شناسایی میکند.
 

بررسی میزان شیوع بیماری:

 بررسی ها و تحقیقات در اقصی نقاط کشور نشان می دهد که سن سکته قلبی در جامعه رو به کاهش است. تغییر شیوه زندگی و گرایش به سمت غذاهای آماده، افزایش استعمال مواد دخانی و کم تحرکی از جمله پیامدها و عوارض زندگی شهری است که باعث شده آمار بیماری های قلبی و عروقی افزایش یابد. با توجه به افزایش رشد عارضه قلبی در دو دهه گذشته که قبلا بین سنین ۵۵ تا ۶۰ سال رواج داشت و هم اکنون در افراد جوان کمتر از ۳۰ سال نیز مشاهده می شود باید به دنبال راهکارهای مناسب بود.

 بیماری های قلبی عروقی اولین رتبه مرگ در دنیا را دربرمی گیرند و پیش بینی می‌شود که همچنان در این رتبه باقی بماند. طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۰۵، بیماری‌های قلبی – عروقی ۱۷٫۵ میلیون نفر قربانی داشته است که ۳۰ درصد کل مرگ‌ها در دنیا را شامل می‌شود و پیش بینی شده که این رقم تا سال ۲۰۳۰ به ۲۳ میلیون نفر افزایش یابد.

   بررسی‌های انجام شده در سال ۸۳ و در ۲۹ استان ایران نشان می‌دهد که بیماری‌های قلبی – عروقی ۱۳۸هزار قربانی گرفته است؛ یعنی حدود ۳۷۸ نفر در روز که البته متوسط سن مرگ ناشی از این بیماری‌ها حدود ۶۹ سال بوده است. بر این اساس بررسی‌ها حاکی از آن است که اولین علت مرگ در کشور در سال ۸۳ بیماری های قلبی – عروقی بوده است. آمار سال های اخیر در کشور نشان می دهد که ۳۳ تا ۳۸ درصد مرگ ها در کشور به علت بیماری های قلب و عروق رخ داده است ۸/۱ درصد مردان و ۲/۱ درصد زنان بالای ۳۰ سال در کشور دارای سابقه سکته قلبی هستند. همچنین ۱/۱۲ درصد افراد بالای ۳۰ سال در کشور دچار درد جلوی قلب و آنژین صدری هستند. با اعلام اینکه ۴۳ درصد مردان و ۳۸ درصد زنان کشور دارای اضافه وزن هستند، گفته می شود که اگر هر ایرانی بتواند روزانه ۳ گرم از ۱۰ گرم نمک مصرفی خود را کاهش دهد، میزان فشار خون تا ۵۰ درصد کاهش می یابد. در واقع احتمال بروز سکته قلبی در افرادی که فشار خون و دیابت دارند ۶ برابر افراد عادی است.

  به طور کلی، بیماری های قلبی – عروقی به عنوان چالش جهانی بزرگی مورد توجه قرار گرفته است به طوری که سازمان بهداشت جهانی تخمین زده در سال ۲۰۰۴، که  ۲/۱۲ درصد از مرگ و میرها در سراسر جهان به علت بیماری های ایسکمیک قلب بوده است. نتایج بررسی ها نشان میدهد بیماری قلبی – عروقی و عوامل ایجاد کننده  آن از شیوع بالایی در ایران برخوردار است و می بایست هرچه سریعتر با تدوین و اجرای برنامه ای جامع، در مسیر پیشگیری از بروز این بیماری ها گام برداشت، بدیهی است که درمان این بیماری هزینه بالایی به سیستم بهداشت و درمان کشور تحمیل میکند.

درمان ها

تعدادی توصیه در شیوه زندگی افرادی که سکته قلبی را تجربه کرده اند، پینشهاد می شود که شامل رژیم غذایی مدیترانه ای، تحرک و ورزش، ترک سیگار و کاهش وزن است. در هر حال جهت بهبود خونرسانی به عضله قلب، درمان های متفاوتی بسته به عارضه وجود دارد.

درمان های دارویی:
۱-رقیق کننده های خون: آسپرین و سایر رقیق کننده های خون با جلوگیری از تشکیل لخته، مانع انسداد عروق می شوند.

۲-داروهای مهارکننده ی بتا: این داروها به شل شدن عضله ی قلب کمک می کند، ضربان قلب را پایین می آورند و فشار خون را کاهش می دهند.

۳-داروهای بلوکه کننده کانال کلسیم: این داروها موجب گستردگی عروق خونی و در نتیجه افزایش جریان خون می شوند. همچنین مهارکننده های کانال کلسیم ضربان قلب را کاهش می دهند.

۴-مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE). این داروها به گشاد شدن عروق خونی و در نتیجه کاهش فشار خون کمک می کنند. اگر شما علاوه بر ایسکمی میوکارد به پرفشاری خون و یا دیابت نیز مبتلا هستید، ممکن است پزشکتان مهار کننده های ACE را برای شما تجویز کند.

۵-  داروهای کاهنده ی کلسترول خون. این داروها رسوباتی را که در عروق کرونر شما تجمع یافته اند را کاهش می دهند.

درمان جراحی (آنژیوگرافی) (PCI، عمل قلب باز (CABG)، فشارنده متناوب تقویت شده خارجی (
پیوند سلول های بنیادی
 

تعریف نارسایی قلبی:
مواد مغذی و اکسیژن از طریق جریان خون و به همراه پمپاژ قلب به تمام سلول های بدن ارسال می شود. در صورتیکه خون کافی به تمام سلول ها و بافت های بدن نرسد، فرد احساس خستگی، تنگی نفس و ناتوانی در زندگی روزمره را خواهد کرد و انجام فعالیت­ های روزانه­ نظیر راه رفتن، بالا رفتن از پله و ورزش­ های سبک برای وی به یک چالش بزرگ تبدیل خواهد شد.  قلب نارسا، خون را با قدرت کمتر به درون عروق پمپاژ کرده و در نتیجه خون با سرعت کمتری در بدن به گردش می آید. نتیجه این واقعه، افزایش فشار داخل حفرات قلب به دلیل تجمع خون در آنها و در نتیجه گشاد شدن بطن­ ها و ضخیم شدن جدار دهلیزها و  بطن ها می­ باشد. فرآیندهای جبرانی فوق برای مدت کوتاهی می­ توانند نیازهای بدن را تأمین کنند اما به تدریج عضله­ ی قلب ضعیف شده و کارایی آن کاهش می­ یابد. به دنبال عملکرد ضعیف قلب، تعادل آب و الکترولیت ها از جمله سدیم که توسط کلیه­ ها در بدن برقرار می شود به هم ریخته و مایعات در بدن محبوس  می گردد که نتیجه آن تورم اندام­ها و در موارد پیشرفته تورم عمومی  در بدن است. خون تجمع یافته در قلب به درون ریه ها پس زده شده و سبب بروز اختلال تنفسی ، کاهش حجم ریه ها و پلورال افیوژن  می گردد. از آن­جا که در این نوع نارسایی قلبی، احتقان ناشی از تجمع آب از علائم اصلی بیماری است، به آن نارسایی احتقانی قلب نیز می­گویند.

تقسیم بندی نارسایی قلب
کلاس

علائم بیماری
 

- (خفیف) هیچگونه محدویتی در فعالیت بدنی وجود ندارد و فعالیت معمولی باعث خستگی بیش از حد، تپش قلب، یا تنگی نفسی نمی‌گردد.
- (خفیف) محدودیت اندک در فعالیت بدنی. در حالت استراحت احساس ناراحتی وجود ندارد اما فعالیت‌های بدنی معمولی منجر به خستگی، تپش قلب، یا تنگی نفسی می‌شود.
- (متوسط) محدودیت قابل توجه در فعالیت بدنی. در حالت استراحت احساس ناراحتی وجود ندارد اما فعالیت‌های کمتر از معمول هم باعث خستگی، تپش قلب، یا تنگی نفسی می‌شود.
-(شدید) انجام هرگونه فعالیت بدنی با احساس ناراحتی همراه خواهد بود. علائم نارسایی قلبی در حال استراحت وجود دارد و انجام هرگونه فعالیت فیزیکی این احساس ناراحتی را بدتر می‌کند.

تشخیص و درمان نارسایی قلبی:

برای تشخیص نارسایی قلبی، پزشکان می توانند از شرح کامل و تاریخچه بیمار به نحوه احسن استفاده نمایند و وجود علائمی نظیر خستگی و ضعف، تنگی نفس و ضربان نامناسب قلب کمک شایانی در جهت تشخیص بیماری به آنها می نماید. در ادامه چندین روش و ابزار متداول در تشخیص این نوع بیماری توضیح داده می شود.

بررسی های آزمایشگاهی مانند تست های بیوشیمی خون
اندازه گیری سطح BNP خون: در مراحل ابتدایی نارسایی قلبی، BNP در پاسخ به تغییرات فشار خون، از قلب ترشح می شود. سطوح BNP در نارسایی قلبی نسبت به سطوح طبیعی بالاتر است.
رادیوگرافی قفسه سینه: در رادیوگرافی ساده سایز قلب، وجود مایع در پریکارد و پلوران افیوژن بررسی می شود.
الکتروکاردیوگرافی (نوار قلب): فعالیت الکتریکی قلب در کاردیوگرام ثبت می شود.
کسر تخلیه ای: حرکت قلب را با استفاده از امواج فراصوت می توان با اکوکاردیوگرافی بررسی نمود. همچنین کسری از خون که با هر انقباض از بطن ها خارج می شود، نیز با کمک این دستگاه اندازه گیری می شود. در اختلال سیستولیک (انقباضی) قلب، کسر تخلیه ای کاهش می یابد.
کاتتریزاسیون قلبی: در این روش کاتتر از داخل عروق وارده شده و به قلب می رسد. ماده ی حاجب توسط کاتتر تزریق شده و به این ترتیب فعالیت قلبی و همچنین ساختار عروق کرونر مشاهده می شود.
 

درمان نارسایی قلبی
اولین قدم در درمان نارسایی قلب پایش دقیق داروها، تغییر سبک زندگی و شرایط بیمار است. اصلی ترین هدف درمان، جلوگیری از پیشرفت بیماری است، به این ترتیب نیاز به بستری بیمارستانی و همچنین مرگ و میر کاهش یافته و کیفیت زندگی بیماران افزایش می یابد.

مرحله ی A : این مرحله شامل بیمارانی می شود که ریسک بالایی برای ابتلا به نارسایی قلب دارند. فشار خون بالا، دیابت، بیماری عروق کرونر، سندورم متابولیک، سابقه ی دریافت داروهای کاردیوکسیک، سابقه ی مصرف الکل، سابقه ی تب رماتیسمی و سابقه خانوادگی کاردیومیوپاتی عواملی هستند که در این بیماران خطر ابتلا را افزایش می دهند.

درمان مرحله ی A :

ورزش منظم، ترک سیگار، الکل و سوء مصرف مواد، کنترل سطوح چربی و کلسترول خون، تجویز بلوم کننده های گیرنده ی آنژیوتانسین یا مهارکننده ی آنزیم مبدل آنژیوتانسین به آنژیوتانسین در موارد افزایش فشار خون، دیابت یا بیماری کرونر می توانند خطر ابتلا به نارسایی قلبی را کاهش دهند. در صورت سابقه ی حمله ی قلبی، بتابلوکر تجویز می شود.

مرحله ی B : در بررسی های انجام شده، این دسته از بیماران، اختلال عملکرد سیستولیک قلب را دارند ولی در شرح حال آنها سابقه ی قلبی وجود ندارد. سابقه ی حمله ی قلبی، اختلال دریچه ای و کاردیومیوپاتی اختلالات شایع این گروه است. در اکوکاردیوگرافی، کسر تخلیه ای این بیماران زیر ۴۰% است.

درمان مرحله ی B : تمامی درمان های مرحله ی A در این مرحله نیز به کار می رود. تمامی بیماران مرحله ی B ، ملزم به مصرف یکی از داروهای مهارکننده ی آنزیم مبدل آنژیوتانسین یا بلوک کننده ی گیرنده ی آنژیوتانسین هستند. در بیمارانی که سابقه ی حمله قلبی دارند، بتابلوکرها و مهارکننده های آلدوسترون نیز تجویز می شوند. گاهی برای ترمیم عروق کرونر و اختلال دریچه ای نیاز به جراحی وجود دارد.

مرحله ی C : این مرحله شامل بیمارانی می شود که علائم نارسایی قلبی را تجربه کرده اند یا در حال حاضر علامت دارند. تنگی نفس، خستگی و ناتوانی در انجام فعالیت های ورزشی علائم این بیماری است.

درمان مرحله ی C : تمامی درمان های مرحله ی A و B در این مرحله نیز به کار می رود. در صورت پایدار ماندن علائم دیگوکسین و دیورتیک ها نیز تجویز می شوند. در مواردی که علی رغم دریافت تمامی درمان های فوق، بیمار همچنان علامت دار است، مهارکننده ی آلدوسترون کمک کننده است. محدودیت دریافت نمک و مایعات همین طور پایش وزن ضروری است. روش های مورد استفاده ی دیگر، تنظیم مجدد قلبی توسط ضربان ساز و کاشت دفیبریلاتور قلبی است.

مرحله ی D : بیمارانی که از نارسایی قلبی سیستولیک رنج می برند و علی رغم دریافت درمان های مطلوب، علائم پیشرفته دارند.

درمان مرحله ی D : تمامی درمان های مرحله ی A و B و C در این مرحله نیز به کار می روند. اما سایر اقدامات بر اساس شرایط بیمار، تعریف می شود. اقداماتی نظیر پیوند قلبی، درمان های جراحی، درمان های تحقیقاتی، دریافت مداوم داروهای اینوتروپ و در نهایت اقدامات پایانی حیاتی در بیماران مختلف به کار می رود.


منبع : سل تک فارمد ، ویکی پدیا
دسته ها :
چهارشنبه نهم 5 1398
علل بیماری های قلبی ایسکمیک عبارتند از:

دیابت
فشار خون بالا
کلسترول بالا
چاقی
فشار
استفاده از تنباکو
عوامل خطر
عوامل خطر که می توانند به بیماری های قلبی ایسکمیک کمک کنند عبارتند از:

سن
مردان بالای ۵۰ سال با سابقه خانوادگی بیماری های قلبی و زنان بعد از یائسگی به ویژه در معرض خطر بیماری های قلبی ایسکمی هستند.

سابقه خانوادگی
افراد مبتلا به سابقه خانوادگی بیماری قلبی بیشتر احتمال دارد که بیماری قلبی ایسکمیک ایجاد کنند.

حمله قلبی
حمله قبلی قلب، خطر ابتلا به بیماری های قلبی ایسکمیک را افزایش می دهد.

جلوگیری از بیماری قلبی ایسکمی
در حالی که عوامل خطر مانند وراثت را نمی توان کنترل کرد، راههایی وجود دارد که می توانید به پیشگیری از بیماری های قلبی ایسکمیک کمک کنید:

تمرین سلامت قلب خوب
برای اینکه از این بیمای در امان بمانید مواظب آنچه که می خورید باشید، ورزش کنید و از سیگار کشیدن اجتناب کنید.

مصرف داروها سر وقت
اگر فشار خون بالا، کلسترول بالا و یا دیابت دارید، مطمئن باشید که داروهای تجویزی تجویز شده را طبق دستورالعمل انجام دهید.

پیش بینی
بیماری های قلبی ایسکمیک بستگی به این دارد که چه موقع تشخیص داده شده و درمان می شود. انتظار می رود که پیش بینی خوبی وجود داشته باشد، زمانی که قلب به شدت آسیب دیده و هنگامی که بیمار یک شیوه زندگی سالم را حفظ می کند، داروهای تجویزی را کامل رعایت می کند و مراقبت های منظم پیگیری می کند کمتر به این بیماری دچار می شود.

درمان و بهبود ایسکمیک
درمان بیماری قلبی ایسکمیک بر کاهش نشانه ها و بیشتر بر درمان علل اساسی این بیماری متمرکز است. یک طرح درمان فردی می تواند شامل داروها، تغییر سبک زندگی، روش های پزشکی یا جراحی باشد. بسته به سن و وضعیت بیماری، درمان می تواند شامل موارد زیر باشد:

تغییرات شیوه زندگی
تغییرات چند شیوه زندگی می تواند به کیفیت زندگی کمک کند و علائم را بهبود بخشد. پزشک شما می تواند یک رژیم غذایی قلب و برنامه ورزشی روزانه را برای شما به منظور کاهش خطر ابتلا به حمله قلبی شما تنظیم کند و بیماری قلبی ایسکمیک را بهبود بخشد.

داروها
داروها می توانند برای بهبود عملکرد قلبی تجویز شوند؛ علائم مانند ضربان قلب، فشار خون بالا و دیابت را درمان کنید؛ و جلوگیری از عوارض. داروها می توانند عبارتند از:

مهار کننده ACE، مسدود کننده های کانال کلسیم، مسدود کننده های بتا یا دیورتیک ها برای کاهش فشار خون.

آسپرین برای جلوگیری از لخته شدن خون
tPA یا tenecteplase برای حل کردن لخته شدن خون استفاده می شود.

استاتین ها برای کنترل یا کاهش کلسترول و کاهش خطر سکته مغزی و یا یک حمله قلبی دیگر بکار می روند.

عمل جراحی
درمان جراحی بستگی به شدت بیماری ایسکمیک قلبی شما دارد. روش ها می توانند عبارتند از:

آنژیوپلاستی و استنت گذاری
در طی این روش، یک بالون کوچک به وسیله رگهای خونی تنگ شده یا مسدود شده قلب و جریان خون بهبود می بخشد. یک جراح عروقی گاهی اوقات استنت را، یک لوله کوچک مش فلزی، به منظور حمایت از دیواره های شریانی و نگه داشتن عروق خونی بسیار باز می کند.

Atherectomy
این روش، شبیه به آنژیوپلاستی، پلاک را از بین می برد که باعث انسداد شریان ها می شود تا جریان خون را به قلب بهبود بخشد. در طی این روش یک لوله نازک (کاتتر) به وسیله یک برش کوچک در بازو، گردن یا کشاله ران یا ورید یا شریان قرار می گیرد. کاتتر به آرامی مسدود شده به دقت ریخته می شود. نوک کاتتر پلاک را از بین می برد و آن را جمع آوری می کند. هنگامی که کاتتر برداشته می شود، پلاک با آن می آید.

پیوند عروق کرونر (CABG)
این جراحی، دور زدن عروق کرونر تنگ شده را بوسیله پیوند شریان ها یا رگهای گرفته شده از دیگر نقاط بدن برای بهبود جریان خون، جلوگیری از درد قفسه سینه و جلوگیری از حمله قلبی، ایجاد می کند و منجر به درمان بیماری ایسکمیک می شود.

آنژیوپلاستی لیزری
لیزر یک لخته خون را تخریب می کند که جریان خون شریانی را مسدود می کند.

مداخله عروق کرونر (PCI)
این روش، معمولا به عنوان آنژیوپلاستی کرونر شناخته شده است، می تواند یک شریان مسدود شده را باز کند، جریان خون را بهبود می بخشد و درد قفسه سینه را کاهش می دهد. استنت که یک لوله کوچک مش است، می تواند برای نگهداری شریان باز شود.

بهبود پس از جراحی

بسته به شرایط شما، برای درمان ایسکمیک ممکن است که شما به عنوان بیمار درمانی باشید، یا می توانید تا ۵ روز در بیمارستان بمانید. ممکن است چند هفته یا ماه طول بکشد تا بتوانید به طور کامل فعالیت های عادی خود را از سر بگیرید. پزشک شما اطلاعات کامل در مورد زمان بهبود کامل را ارائه می دهد و هنگامی که شما دوباره می توانید کاملا فعال شوید.

مراقبت پس از عمل جراحی
قبل از خروج از بیمارستان، پزشک شما در مورد برنامه پیگیری شما که احتمالا شامل بررسی در یک ماه، شش ماه، ۱۲ ماه و سال بعد از آن است، بحث خواهد کرد. برای کاهش خطر عوارض ایسکمیک، مهم است که از برنامه سلامتی که برای شما پس از عمل شما ایجاد شده است که شامل موارد زیر باشد:

-خوردن رژیم کم چربی، کلسترول و نمک
-روزانه ورزش کنید
-سیگار نکشید
-کاهش استرس
-هر نوع فشار خون یا داروهای دیابت را به طور موقت مصرف کنید
-عوارض جانبی

عوارض بیماری های قلبی ایسکمیک می تواند شامل موارد زیر باشد:

-حمله قلبی یا سکته مغزی
-اگر بیماری قلبی ایسکمیک دارید، ممکن است در معرض خطر ابتلا به لخته شدن خون هستید که ممکن است منجر به حمله قلبی یا سکته مغزی شود.

سایر مشکلات قلب
بیماری قلبی ایسکمیک می تواند به سایر مشکلات قلب منجر شود، از جمله ریتم قلب غیر طبیعی و نارسایی قلبی.

بستری های مکرر
افراد مبتلا به بیماری های قلبی ایسکمیک بیشتر در بیمارستان هستند.

منبع : مدیکال ، باشگاه خبر نگاران جوان ، ویکی پدیا
دسته ها :
چهارشنبه دوم 5 1398
X