فیستول رکتوواژینال می‌تواند نشانی از بیماری‌های مختلف از جمله عفونت توسط بیماری هوچکین یا نتیجه ناخواسته از عمل جراحی بمانند جراحی درناحیه میان دوراه یا جراحی تغییر جنسیت بوده یا ممکن است به عنوان عارضه جراحی هیسترکتومی باشد.

عفونت های دستگاه ادراری (در حین زایمان و یا جراحی های رحمی)

جراحی های واژن

پرتو درمانی از لگن

انجام عمل هیسترکتومی

تومور مثانه

ایجاد شکاف در زایمان طبیعی

قرار گیری در معرض بیماری روده مثل، بیماری کرون

کاهش خون به دلیل زایمان یا اشعه ایکس

داشتن عفونت و برخی از بیماری های رحمی

بی اختیاری ادرار یا مدفوع

دارا بودن بوی بد و غیر قابل تحمل از واژن

خارج شدن باد از واژن

آسیب و زخم شدن دستگاه تناسلی

ترشحات و خروج مایع از واژینال

عوارض جانبی  فیستول واژن

عوارض جانبی آن نادر است. خانم ها باید به منظور درمان آن زود اقدام نمایند تا دچار بیماری حادتری نشوند.

ایجاد عفونت ادراری یا سایر بیماری ها

تحریک یا واژینیت

آسیب به مثانه، واژن یا مجرای خروجی مثانه

خونریزی های شدید واژینال

عواملی که ممکن است خطر عوارض جانبی را افزایش دهد، عبارتند از:

سیگار کشیدن

مصرف مشروبات الکلی

چاقی و افزایش وزن

داشتن فیستول بزرگ یا پیچیده

وجود عفونت مزمن یا التهاب

درمان فیستول واژن

به منظور تشخیص این بیماری متخصص بیماری کلیه و مجاری ادراری اقدام به بررسی و معاینه پزشکی، آزمایش خون و ادرار، و هم چنین عکس برداری از اندام های داخلی می نماید.

بیمار باید در مورد مصرف هر نوع دارویی به پزشک یا متخصص بیماری کلیه و مجاری ادراری خود اطلاع دهد.

بیمار باید یک هفته قبل از جراحی، از مصرف برخی از داروها مانند آسپرین یا سایر داروهای ضد التهابی خودداری کند.

بهترین روش برای درمان بیماری فیستول واژن انجام جراحی است،که پزشک معالج بعد از بیهوشی عمومی بیمار، یک کاتتر را به مجرای ادرار وارد می کند، به منظور گسترش واژن با استفاده از یک اسپری مخصوص اقدام به جراحی می کند، پزشک بعد از پیدا کردن فیستول، دیواره های آن را قطع می کند. بعد از بستن فیستول آن را پانسمان می کند. چنانچه بیمار بعد از جراحی دچار تب بالا، التهاب و یا خونریزی شود، باید حتما به پزشک معالج خود اطلاع دهد.

شایان ذکر است که بیمار باید بعد از جراحی به مدت یک ماه باید از برقرای رابطه جنسی اجتناب نماید.